دریغ از روزهای رفته

ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت
بر سینه می فشارمت اما ندارمت

ای آسمان من که سراسر ستاره ای
تا صبح می شمارمت اما ندارمت

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت اما ندارمت

می خواهم ای درخت بهشتی، درخت جان
در باغ دل بکارمت اما ندارمت

می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل
بر سر نگاه دارمت اما ندارمت

همه چیز از عطرها شروع میشود

از رایحه ها

مثل عطر معشوق جا مانده روی پیرهنی که او دوستش دارد

و یا مثل لبخند اول صبحت که مدیون رایحه ی همان پیرهنی

مثل مکدر شدن خاطرت با پر کشیدن عطرش

و در آخر

مثل عبور رهگذری غریبه با بوی عطر آشنا

راستی . . .

بعد از مدتها فاصله از کتاب و دانشگاه

درس خوندن رو مجددا شروع کردم و تونستم 22 شهریور 1401 از پایان نامم به موضوع : بررسی سطح نظارت خارجی بر رابطه بین تعیین هویت شریک حسابرسی و کیفیت حسابرسی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دفاع کنم و فارغ التحصیل بشم

به امید روزیکه بتونم توی مقطع دکترا قبول بشم و مجددا ادامه تحصیل بدم . . .